Πριν από λίγα χρόνια, η συγκεκριμένη φράση «εσείς οι Πυλιώτες, είστε βολεμένοι μια χαρά με το hot spot”, έγινε αφορμή για να υπάρχει μία “αντιπαράθεση” ανάμεσα σε εμένα (που θίχτηκα ως Πυλιώτης) και σε ένα φίλο μου από την Πόλη.
Δυστυχώς, λίγο διάστημα αργότερα, το λόγια αυτά, δυστυχώς βγαίνουν και από τα δικά μου χείλη, μαζί με συναισθήματα, θυμού, αγανάκτησης αλλά και ντροπής…
Φεύγοντας, σήμερα την Κυριακή, από το Πυλί, για να κατέβω στο συλλαλητήριο για την Υγεία και το Μεταναστευτικό, είδα στην καφετέρια του χωριού, αρκετούς, οι οποίοι με παίρνουν συχνά τηλέφωνο να γράψω για το μεταναστευτικό, καθώς όπως λέει, δεν γράφουμε (εμείς οι δημοσιογράφοι) τίποτα γιατί φοβόμαστε.
Όλες οι καφετέριες του χωριού, ήταν γεμάτες από κόσμο, όπως και γεμάτος ήταν ο δρόμος από μετανάστες. Στο συλλαλητήριο, οι Πυλιώτες ήμασταν δεν ήμασταν 12. Τι σημαίνει λοιπόν αυτό, ή oτι είμαστε ικανοποιημένοι από την όλη κατάσταση και δεν χρειάζεται κανένας λόγος διαμαρτυρίας ή βολεμένοι, καθώς αρκετοί πλουτίζουν από το μεταναστευτικό, λόγω των καταστημάτων που έχουνε, ενώ δεν είναι και λίγοι, oι κάτοικοι του χωριού, που δουλεύουν μέσα στο hot spot. Δυστυχώς, το χρήμα, φαίνεται ότι κυριαρχεί και πάλι και αντί να κοιτάξουμε το καλό του τόπου, κοιτάζουμε το πρόσκαιρο κέρδος που έχουμε.
Το ίδιο ακριβώς γίνεται και σε Κεντρικό επίπεδο. Οι άλλες χώρες της Ευρώπης, δίνουν περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα, για να κρατήσουμε εδώ τους μετανάστες και η Κυβέρνηση, δίνει περισσότερα χρήματα στα νησιά που έχουν μετανάστες.
Μας κάνουν δρόμους, θα μας κάνουν και νοσοκομείο, μας βρίσκουν δουλειές και έτσι μας κλείνουν το στόμα και εμείς το δεχόμαστε και συνεχίζουμε, αγνοώντας πόσο κακό κάνουμε στον τόπο μας, που καταστρέφεται και εμείς μένουμε απλοί παρατηρητές…
