ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

 Κρίσιμες ώρες ζει η οικογένεια του 22χρονου Μάκη, ο οποίος υπέστη πνιγμό ενώ έτρωγε μπέργκερ σε κατάστημα ταχείας εστίασης στη Μεταμόρφωση, όπου είχε πάει με την παρέα του. Την ίδια ώρα, ο πατέρας του ξεκαθάρισε ότι δεν υπήρξε κανένα challenge, διαψεύδοντας τις σχετικές πληροφορίες. Όπως αναφέρουν φίλοι του 22χρονου στο Star, ο Μάκης βρισκόταν στο τραπέζι τρώγοντας, όταν ξαφνικά σηκώθηκε και βγήκε τρέχοντας έξω. Στην αρχή όλοι νόμιζαν ότι αστειεύεται, μέχρι τη στιγμή που τον είδαν να χτυπά την πλάτη του στην κολώνα προσπαθώντας να απομακρύνει την τροφή από τους αεραγωγούς του.Ένας από την παρέα, που είναι ναυαγοσώστης, έσπευσε να του δώσει πρώτες βοήθειες, όμως, όπως λένε οι φίλοι του, κανείς δεν έκανε τη σωτήρια λαβή Heimlich.Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, ο 22χρονος προσπάθησε να καταπιεί μεγάλο κομμάτι τροφής αμάσητο, με αποτέλεσμα να φράξει η τραχεία του. Ο πατέρας του τόνισε πως το περιστατικό δε σχετίζεται με κάποιο διαδικτυακό challenge και πρόκειται για έναν τραγικό πνιγμό.Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ο νεαρός έμεινε χωρίς οξυγόνο για πάνω από τρία λεπτά, γεγονός που επιδείνωσε την κατάστασή του.Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, η κλήση στο ΕΚΑΒ έγινε στις 2:16, το ασθενοφόρο έφτασε λίγα λεπτά αργότερα και κατέβαλε προσπάθειες να αφαιρέσει την τροφή από την τραχεία του Μάκη. Ωστόσο, η παρατεταμένη έλλειψη οξυγόνου άφησε τον 22χρονο σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση.Λίγες ημέρες πριν είχε επιστρέψει από σεζόν στην Κω Ο Μάκης, που κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και σπούδαζε τουριστικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, είχε μόλις γυρίσει από καλοκαιρινή σεζόν στην Κω.Είχε έρθει στην Αθήνα για να δει τους φίλους του πριν επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη, όπου τον περίμεναν οι γονείς του—οι οποίοι τελικά, μετά το τραγικό συμβάν, κατέβηκαν εσπευσμένα στην Αθήνα.Η κατάσταση του 22χρονου παραμένει κρίσιμη, με τους δικούς του ανθρώπους να ελπίζουν ότι θα καταφέρει να κρατηθεί στη ζωή.Reader.gr

Εκεί που η Μεσόγειος απλώνει το χέρι και συναντά τον ανήσυχο Ατλαντικό Ωκεανό, βρίσκεται το Μαρόκο. Περιδιαβαίνω μαζί με δεκάδες τουρίστες, τα στενά σοκάκια, της περίκλειστης πόλης Μεντίνας, στο Μαρακές. Εκεί   στα εντυπωσιακά Σουκς, στα στενάχωρα καλντερίμια,  βρίσκεται όλη η εμπορική ζωή του Μαρακές, με το ροδόχρουν κοκκινωπό χρώμα. Μαρόκο, ο πιο συναρπαστικός, τουριστικός προορισμός, ένα ζωντανό μωσαϊκό ιστορίας, πολιτισμού, φυλών και γλώσσας.  Το Μαρόκο συνδυάζει ξεχωριστή, πολιτιστική πολυμορφία, άγρια φυσική ομορφιά, με άνυδρες ερήμους, βουνά και καταπράσινες οάσεις, πλούσια αγορά και πολλές απρόσμενες, ταξιδιωτικές εμπειρίες. Όλα  αυτά, σαν μια φωτογραφία, γεμάτη χρώματα και αντιθέσεις.  Στην γραφική  παράκτια περιοχή, που την βρέχει ο Ατλαντικός την Εσαουίρα,  τα ψαροχώρια και οι άπειρες μπλε βάρκες, όπως τις βρήκαμε στριμωγμένες στο λιμανάκι,   έχουν το δικό τους θαλασσινό  χρώμα. Παράλληλα από το ύψος του Κάστρου, θαυμάσαμε τα αεικίνητα κύματα του Ατλαντικού, όσο οι ζωγράφοι και οι καλλιτέχνες μουσικοί και οι υπαίθριοι ζογκλέρ, μας  διασκέδαζαν.  Στις ατέρμονες  διαδρομές, κρυμμένος όλος ο θησαυρός της αγροτικής ζωής.  Διότι  το Μαρόκο είναι αύταρκες, με πλήθος γεωργικών προϊόντων  και έχει νερό, όσο και αν μας παραξενεύει  η υπέρ-Σαχάρια θέση του. Εδώ  οι αγρότες είναι γνήσιοι, αυθεντικοί. Πολλοί  δουλεύουν  τη γη τους  με  τα υποζύγια, όπως γαϊδουράκια και  βοοειδή. Επίσης μεταφέρουν τους καρπούς, με τα υποζύγια, κυρίως γαϊδουράκια, καμήλες και μερικά άλογα.  Παράλληλα τα άλογα, τα χρησιμοποιούν πιο πολύ στις άμαξες,  που κάνουν ατέλειωτες βόλτες τους τουρίστες. Έχουν ανεπτυγμένη την υφαντουργία, με περίτεχνα  χειροποίητα χαλιά και λοιπά προϊόντα. Αλλά και την κεραμοποιία, με άριστους καλλιτέχνες,  αγγειοπλάστες  που φτιάχνουν περιζήτητα, πήλινα χρηστικά και διακοσμητικά ειδη, με το  πιο διαδεδομένο, το κωνοειδές σκεύος το ταντζί, όπου μέσα ψήνουν κρέας  και λαχανικά με μπαχαρικά στο φούρνο.  Στην κεντρική πλατεία του Μαρακές, συμβαίνουν  τα πιο παράξενα γεγονότα. Μικρές  μαϊμούδες   χορεύουν, γητευτές φιδιών,   παίζουν μουσική, στις  μαύρες κόμπρες, πλανόδιοι κάθε ηλικίας,   προσπαθούν να πουλήσουν τα πάντα. Οι εικόνες εναλλάσσονται, από τα βραχώδη όρη και τους γυμνούς λόφους του Άτλαντα, με τα εντυπωσιακά φαράγγια, μέχρι τις καταπράσινες οάσεις, με φοινικόδεντρα, ελιές και αργανιές ή αργανόδεντρα. Στην  ελαιοπαραγωγή το Μαρόκο, συναγωνίζεται σήμερα,  τις άλλες χώρες της Μεσογείου. Όσο  για το αργκανέλαιο λίγο και πολύτιμο, σαν το χρυσάφι, είναι ένα προϊόν εντοπιότητας, όπως το δικό μας το Χιώτικο μαστίχι. Αναφέροντας το μαστίχι, στο Μαρόκο, θα βρείτε πληθώρα και ποικιλία μπαχαρικών και τσαγιού. Επίσης  άλλο ένα προϊόν, είναι το ροδόνερο, από τα ροδοπέταλα και το ανθόνερο, από τα εσπεριδοειδή. Ποιος ο λόγος να επισκεφτώ το Μαρόκο, αν δεν δω την σκληρή και επίπονη, μοναδική στη Μεσόγειο επεξεργασία δερμάτων, όπως καμήλας, βουβαλιού, κατσίκας και αρνιού, που εκτρέφονται σε αυτή τη χώρα; Θα  επισκεφτώ το Μαρόκο, για το ξεχωριστό ηλιοβασίλεμα, στη Μερτζούγκα, στις παρυφές της ερήμου Σαχάρας, με την ροδόχρου άμμο, πάνω σε μια καμήλα. Ακόμη και  σε ένα τζιπ 4χ4, να με βολτάρει στους κοκκινωπούς αμμόλοφους.  Αλλά και η παρουσία χιονιού, σε αυτή την Αφρικανική χώρα, θα μας εκπλήξει, με τις πίστες για σκι και το χιονοδρομικό κέντρο, στο Ελβετικό ορεινό χωριό,  Ιφράν. Έπειτα θα βρεθώ στην όαση Νταντές και στο περίφημο φαράγγι της,  δίπλα στην κοιλάδα των χιλίων Κάσμπα, περνώντας από  τα παραδοσιακά Βερβέρικα χωριά, με τα πλινθόκτιστα σπίτια. Εδώ ο πλούτος πηγαίνει παρέα, με τη φτώχεια. Βλέπουμε  νέες οικοδομές σύγχρονες, δίπλα σε παλαιότερες.  Όσο για την οδική κυκλοφορία αυτοκίνητων, παντού υπάρχουν φανάρια, αλλά και τροχονόμοι, καθώς και αστυνόμοι, για περισσότερη ασφάλεια. Συναντάς  και άλλες πολλές Κάσμπες, μέχρι να φτάσεις με τον φιδίσιο, ελικοειδή δρόμο, στην Ουαρζαζέτ, την παλιά Γαλλική στρατιωτική βάση, όπου βρίσκονται τα κινηματογραφικά στούντιο  Άτλας, με πολλές γνωστές ταινίες, να έχουν γυριστεί εκεί.   Ακολουθώντας τον χάρτη από το Μαρακές,  με τα πολύβουα Σουκς,  τις αγορές με τα ζωηρά χρώματα και το κοκκινωπό χρώμα της Μεδίνας, παλιάς πόλης, φτάνουμε στην Καζαμπλάνκα,  την μεγαλύτερη και εμπορικότερη πόλη, με την Πλατεία Μοχάμεντ και το μεγάλο Τέμενος, του Βασιλιά Χασάν. Η  παραλιακή Καζαμπλάνκα,  ή  ‘Οικία Λευκή,’ έγινε γνωστή,  από τη  θρυλική πολεμική, ασπρόμαυρη ταινία του 1942, με τίτλο  ‘Επτά ημέρες στη  Καζαμπλάνκα’,  με τον Χάμφρεη Μπόγκαρτ και την Ίγκριτ Μπέργκμαν. Το Ραμπάτ είναι η παραθαλάσσια, κάτασπρη πρωτεύουσα του Μαρόκου, πεντακάθαρη όπου βρίσκεται ένα από τα πολλά παλάτια, του Βασιλιά Χασάν.   Θαυμάσια είναι και τα  μοναδικά Αραβικά αριστουργήματα, που βρίσκονται  παντού από το τέμενος Χασάν,  ως το μαυσωλείο Μοχάμεντ, ενώ υπάρχει ο πύργος  και το  φρούριο της Κάτσμπαχ. Ταγγέρη, η ιστορική πόλις με τα πλούσια σουκς, τα εμπορικά σοκάκια. Η πόλις καταφύγιο  των αποίκων και των πολιτικών διαφωνούντων, με το στυγνό καθεστώς του Ισπανού φασίστα, στρατηγού  Φράνκο. Στάση  στην πόλη Νταντές, μέχρι την Φες που σημαίνει   ΄Φέσι’.  Στη διαδρομή, συναντάμε και την φημισμένη μπλε πόλη Σεφσαουέν, με τα μπλε σπίτια και τα γραφικά, γαλάζια  σοκάκια. Η πράσινη πόλις Φες, που ακολουθεί είναι η καρδιά του Μαρόκου, που διαθέτει πλούσιους κήπους και σιντριβάνια. Επίσης έχει πολιτιστική και Θρησκευτική έντονη παρουσία, με πολύβουο παζάρι, στη Μεντίνα, με πολυτελή ανάκτορα, Τεμένη, και μαυσωλείο. Διαθέτει ανάμεσα στα αξιοθέατα και τα μοναδικά στον κόσμο, βυρσοδεψία   δερμάτων και βαφεία μαλλιών. Όσες πόλεις και αν επισκεφτήκαμε, είχαν κάτι να μας δώσουν. Ωραίες  εικόνες, αίσθηση φιλοξενίας, στα πολυτελή ξενοδοχεία και καφεστιατόρια, νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα. Όλες  είχαν κάτι να μας πουν, τα πλούσια αξιοθέατα και οι φορτωμένες με του κόσμου τα καλά αγορές. Ωστόσο το νερό που χρησιμοποιούσαμε, ήταν  πάντα εμφιαλωμένο και κόστιζε μισό ευρώ το μπουκάλι, το δε δημοφιλές μαγνητάκι, κόστιζε ένα με δυο ευρώ.    Ας γνωρίσουμε καλύτερα το Μαρόκο,  που είναι Συνταγματική Μοναρχία, από το 1956, που έγινε  ανεξάρτητο από την Γαλλική κυριαρχία, με Βασιλιά τον Μοχάμεντ  τον έκτο.  Επίσημο  νόμισμα είναι  το ντιράμ, τα δέκα ευρώ,  αντιστοιχούν με ένα ντιράμ. Οι τιμές είναι σχεδόν ίδιες και φθηνότερες, από τις δικές μας. Επίσημη γλώσσα είναι η Αραβική και η Βερβέρικη, ενώ πολλοί μιλούν και τη Γαλλική. Επίσημη  Θρησκεία είναι η Μωαμεθανική, με ελάχιστη παρουσία άλλων  Θρησκειών. Τα  Σχολεία λειτουργούν πρωί και απόγευμα, λόγω της υπέρ-πληθώρας των μαθητών.  Εδώ  δεν υπάρχει υπογεννητικότητα και τα παιδιά αγόρια και κορίτσια, περπατάνε για να φτάσουν στα Σχολεία, όλα ευπρεπώς ενδεδυμένα με ειδικές, Σχολικές ενδυμασίες. Οι κάτοικοι είναι φιλόξενοι, χαμογελαστοί, έτοιμοι να σου προσφέρουν στα αμέτρητα μαγαζιά, ένα ποτηράκι ζεστό τσάι, με δυόσμο. Ο  καιρός είναι σχετικά ήπιος, Μεσογειακός,  με θερμοκρασίες 17-28, σχεδόν όπως τις δικές μας. Αν  και στο Ραμπάτ, βρήκαμε μπόρα και πήραμε ομπρέλες, από τους υπαίθριους πωλητές.  Το Μαρόκο εξελίσσεται σε μεγάλο, ανταγωνιστικό, τουριστικό προορισμό. Ο λόγος είναι γενικά καθαρό, φιλόξενο, πολύ φροντισμένο, ζεστό   και οικονομικά προσιτό. Εκεί στη νυχτερινή διασκέδαση, το παραμύθι με τις χίλιες και μια νύχτες, συναντά την πραγματικότητα.  Εκεί που ο χρόνος έχει παγώσει και σε καλεί να περιπλανηθείς, στις περίκλειστες πόλεις τις Μεδίνας και στα εμπορικά παζάρια στα σοκάκια τα Σουκς. Μετά από αυτό το ταξίδι, επιστρέφεις με τις βαλίτσες γεμάτες αναμνήσεις και φορτωμένες,  με τις πιο όμορφες Μαροκινές πολύχρωμες εικόνες.Ξανθίππη Αγρέλλη  

Τα ελληνικά ξενοδοχεία αντιμετωπίζουν υπερβάλλουσα φορολογική πίεση έναντι των βασικών ανταγωνιστών τους σε άλλες χώρες, σύμφωνα με το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΙΝΣΕΤΕ).Όπως σημειώνει, αν και η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, έχει βελτιώσει σημαντικά τη θέση της ως προς τη φορολογική ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων γενικά, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τη φορολογία στον τουριστικό τομέα, λόγω υψηλού ΦΠΑ διαμονής και Τέλους Ανθεκτικότητας καθώς και μη μισθολογικού κόστους, ιδιαίτερα για τους υψηλότερους μισθούς.Η φορολογική πίεση στα ελληνική ξενοδοχεία έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική βιωσιμότητα κυρίως των πιο αδύναμων επιχειρήσεων, που με μεγάλη συχνότητα απαντώνται – ιδιαίτερα αλλά όχι αποκλειστικά – στους λιγότερο δημοφιλείς προορισμούς, στη συρρίκνωση της τουριστικής περιόδου σε σχέση με τις δυνατότητες της χώρας και στην πίεση για υψηλότερες τιμές ώστε να καλύπτονται οι φόροι και τα υπόλοιπα λειτουργικά κόστη.Παράλληλα, αποδυναμώνονται τα κίνητρα για αύξηση των αποδοχών και παραγωγικές επενδύσεις στον πιο ανταγωνιστικό και εξωστρεφή τομέα της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα γίνονται ακριβά τα ξενοδοχεία της χώρας για τους κατοίκους της.Οι μελέτεςΤα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από δύο αλληλένδετες μελέτες για τη φορολογική ανταγωνιστικότητα της χώρας που παρουσιάζει το ΙΝΣΕΤΕ.Συγκεκριμένα, το ΙΝΣΕΤΕ ανέθεσε στην PwC τη «Μελέτη καταγραφής και συγκριτικής αξιολόγησης του φορολογικού πλαισίου που διέπει τις τουριστικές επιχειρήσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς», προκειμένου να καταγράψει και να αξιολογήσει τη φορολογική ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας σε σχέση με βασικούς ανταγωνιστές της στον τουρισμό – Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Τουρκία, Κύπρο και Πορτογαλία.Ακολούθησε μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ με θέμα «Η Επίπτωση των Υψηλών Φορολογικών Συντελεστών στα Ξενοδοχεία».Τα συμπεράσματαΑπό τις μελέτες προκύπτουν συνοπτικά τα εξής συμπεράσματα:Ενώ η Ελλάδα έχει βελτιώσει σημαντικά τη συνολική της ανταγωνιστικότητα στην εταιρική φορολογία στο σύνολο της οικονομίας, ανεβαίνοντας στην 3η θέση από την 6η που κατείχε το 2015, η εικόνα για την φορολογική ανταγωνιστικότητα του τουρισμού είναι δυσμενέστερη με κατάταξη στην 5η θέση αν ληφθούν υπόψη φόροι που πλήττουν κυρίως τη λειτουργία της επιχείρησης και την 4η θέση αν ληφθούν επιπρόσθετα και φόροι που αφορούν τους επενδυτές. Η χαμηλότερη κατάταξη του τουρισμού σε σχέση με τη συνολική οικονομία επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ένας από τους πλέον δυναμικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας υποβάλλεται σε υπερβάλλουσα φορολογική πίεση, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στο πεδίο της εταιρικής φορολογίας στη συνολική οικονομία της χώρας.Για το ελληνικό ξενοδοχείο συγκεκριμένα, λόγω των υψηλών συντελεστών ΦΠΑ, του Τέλους Ανθεκτικότητας και του υψηλού μη μισθολογικού κόστους, τα Κέρδη προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων (ΚΠΦΤΑ) είναι σημαντικά λιγότερα από τις δαπάνες για φόρους και εισφορές (αντιστοιχούν μόλις στο 56,9% των δαπανών αυτών), ενώ στην Πορτογαλία τα ΚΠΦΤΑ αντιστοιχούν στο 111,9% των ίδιων φόρων και εισφορών και στην Κύπρο είναι σχεδόν τριπλάσια (171,1%). Ακόμα, το ελληνικό ξενοδοχείο έχει τα χαμηλότερα ΚΠΦΤΑ σε σχέση με τις 2 υπόλοιπες χώρες που εξετάζονται και, ενδεικτικά, λαμβάνει έως και 38,4% λιγότερα ΚΠΦΤΑ σε σχέση με την Κύπρο.Σημειώνεται ότι η φορολογική ανταγωνιστικότητα δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τους επιμέρους συντελεστές της εταιρικής φορολογίας. Το κόστος συμμόρφωσης με τις ρυθμιστικές και κανονιστικές υποχρεώσεις που απορρέουν από το διοικητικό και θεσμικό περιβάλλον εντός του οποίου λειτουργούν οι επιχειρήσεις μιας οικονομίας, διαδραματίζει επίσης έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο.Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του TMF Group, που εξετάζει την πολυπλοκότητα των επιχειρηματικών διαδικασιών (Business Complexity) σε 79 χώρες που καλύπτουν το 94% του παγκόσμιου ΑΕΠ, η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη, χειρότερη θέση. Αυτό το υψηλό κόστος ρυθμιστικής και κανονιστικής συμμόρφωσης που αφορά στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας επιβαρύνει σημαντικά τις επιχειρήσεις και επιπροστίθεται στην υπερβάλλουσα φορολογική πίεση των τουριστικών επιχειρήσεων.Η ίδια εικόνα αναδύεται και από την αξιολόγηση του Travel & Tourism Development Index 2024 του World Economic Forum. Ενώ στη συνολική κατάταξη ο ελληνικός τουρισμός βρίσκεται στην 21η θέση διεθνώς, στο πεδίο του επιχειρηματικού περιβάλλοντος (Business Environment) η Ελλάδα κατατάσσεται στην 52η θέση.Τι ισχύει για τα ξενοδοχείαΕστιάζοντας στον ξενοδοχειακό κλάδο και ειδικότερα σε ένα απλό μοντέλο λειτουργίας ξενοδοχειακής μονάδας 4*, στην αγορά μαζικού τουρισμού στην Ελλάδα και στις υπό μελέτη ανταγωνίστριες χώρες, προκύπτει ότι με τους υφιστάμενους φορολογικούς συντελεστές στην Ελλάδα, και με τις ίδιες τιμές και κόστη λειτουργίας, τα ελληνικά ξενοδοχεία έχουν τα χαμηλότερα Κέρδη προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων (ΚΠΦΤΑ) σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες που εξετάζονται και έως και 38,4% λιγότερα σε σχέση με την Κύπρο που διαθέτει την υψηλότερη φορολογική ανταγωνιστικότητα από όλες τις χώρες που εξετάζει η μελέτη.Ειδικότερα, λαμβάνοντας υπόψη ένα συνολικό ημερήσιο κόστος δίκλινου δωματίου στα 150 ευρώ (περιλαμβανομένων όλων των τελών/φόρων), με το 90% της τιμής πακέτου να αφορά στη διαμονή και το 10% στην εστίαση, και λαμβάνοντας υπόψη τον μέσο όρο του υψηλότερου και χαμηλότερου φόρου ή τέλους διαμονής για τις χώρες της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Κροατίας προκύπτουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:- Η ελληνική ξενοδοχειακή επιχείρηση έχει το χαμηλότερο καθαρό έσοδο και έως 11,5% λιγότερα από την αντίστοιχη κυπριακή.- Εφαρμόζοντας τις ίδιες παραμέτρους (τιμή διανυκτέρευσης 100 ευρώ, συμμετοχή διαμονής και εστίασης 75/25) με παρόμοια μελέτη βασισμένη στο φορολογικό πλαίσιο του 2015, η θέση της ελληνικής ξενοδοχειακής επιχείρησης έχει επιδεινωθεί, εισπράττοντας 15,9% λιγότερα από την κυπριακή, έναντι -9,1% με τα δεδομένα του 2015.- Το συνολικό ύψος των φόρων και του μη μισθολογικού κόστους στην Ελλάδα ( 44,7 ευρώ, 29,8% επί της τιμής) είναι σχεδόν διπλάσιο έναντι της Κύπρου ( 24,1 ευρώ, 16,1% της τιμής).- Στην Ελλάδα τα Κέρδη Προ Φόρων Τόκων και Αποσβέσεων (ΚΠΦΤΑ) είναι περίπου 38,4% χαμηλότερα έναντι της Κύπρου, με αποτέλεσμα η αυξημένη φορολογική επιβάρυνση να ανεβάζει το λειτουργικό «νεκρό σημείο», δηλαδή το σημείο στο οποίο τα 3 έσοδα καλύπτουν τα λειτουργικά κόστη, και να περιορίζει τη δυνατότητα λειτουργίας πέραν της υψηλής περιόδου.- Ενδεικτικά, το «νεκρό σημείο» ενός ξενοδοχείου στην Ελλάδα, δηλαδή το σημείο όπου τα έσοδα καλύπτουν τα κόστη, ανέρχεται σε 124,6 ευρώ, έναντι 108,7 ευρώ της Κύπρου, δηλαδή περίπου 15% υψηλότερα. Κατά συνέπεια, επηρεάζεται η διάρκεια της τουριστικής περιόδου, καθώς το ξενοδοχείο εξωθείται να ανοίγει αργότερα και να κλείνει νωρίτερα, περιμένοντας να λειτουργήσει μόνο όταν οι τιμές είναι αρκετά υψηλές για να καλύπτονται τα κόστη και η φορολογία.- Ο εργαζόμενος στην Ελλάδα λαμβάνει το 63,5% του ποσού που κοστίζει στην επιχείρηση έναντι 76,7% στην Κύπρο. Ωστόσο, σημειώνεται ότι συγκριτικά με την προαναφερθείσα μελέτη με το φορολογικό πλαίσιο του 2015, παρατηρείται σημαντική βελτίωση στο τι εισπράττει ο εργαζόμενος σε σχέση με το τι πληρώνει η επιχείρηση (από 50% το 2015 σε 64% το 2025).- Σε Κύπρο και Πορτογαλία η λειτουργική κερδοφορία (ΚΠΦΤΑ) υπερβαίνει τη συνεισφορά της επιχείρησης στο κράτος σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές (171,1% και 111,9% αντίστοιχα ) ενώ το αντίθετο συμβαίνει σε Ελλάδα (56,9%), Ιταλία (69,8%), Κροατία (82,5%), Ισπανία (85,5%) και Τουρκία (91,6%), με την χώρα μας να είναι στη δυσμενέστερη θέση.- Στην Ελλάδα – και την Ιταλία – η φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση απορροφά δυσανάλογα μεγάλο μέρος της παραγόμενης αξίας.- Τα ελληνικά ξενοδοχεία για να μπορούν να αμείβουν τους εργαζομένους τους όπως τα κυπριακά, το κόστος δωματίου για τον πελάτη θα πρέπει να είναι 171 ευρώ όταν στην Κύπρο θα είναι 150 ευρώ, δηλαδή 14% υψηλότερο. Αντίστοιχα, προκειμένου το λειτουργικό κέρδος (ΚΠΦΤΑ) στα ξενοδοχεία στην Ελλάδα να είναι στα ίδια επίπεδα με της Κύπρου, το κόστος δωματίου για τον πελάτη πρέπει να είναι 219,5 ευρώ όταν αντίστοιχα στην Κύπρο θα είναι 150 ευρώ – δηλαδή 46,3% υψηλότερο.Την ίδια ώρα, η εισαγωγή του νέου αυξημένου «Τέλους Ανθεκτικότητας στην Κλιματική Κρίση» από την 1η Ιανουαρίου 2025, που αντικατέστησε το «Τέλος Διανυκτέρευσης», εντείνει την άνιση κατανομή φορολογικών βαρών στα ξενοδοχεία. Παρά τη διαφοροποίηση ανά χρονική περίοδο (υψηλότερες χρεώσεις Απρίλιο-Οκτώβριο, χαμηλότερες Νοέμβριο-Μάρτιο), η σταθερή επιβολή του ανά διανυκτέρευση πλήττει ιδιαίτερα τα καταλύματα χαμηλότερων χρεώσεων, καθώς και προορισμών με μειωμένη τουριστική ζήτηση πλήττοντας ταυτόχρονα ένα βασικό στήριγμα των τοπικών οικονομιών.Πηγή: naftemporiki.gr