Ραδιόφωνο Live Επικοινωνία Χρήσιμα τηλέφωνα Φαρμακεία
Follow us
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
Easter Banner
To vimatisko.gr
και οι συνεργάτες του
σας εύχονται
Καλό Πάσχα
και καλή Ανάσταση!!

ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΑΠΑΘΕΟΦΑΝΟΥΣ: Ο ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ ΜΑΣ…

22/07/2020
239 Εμφανίσεις
0 Σχόλια

Όπως τον περιγράφει η καθηγήτρια του Ιππ. Γυμνασίου Ντίνα Δημοπούλου (Χατζηπέτρου)

Αξιόλογος εκπαιδευτικός, καταρτισμένος, κάτοχος της ύλης του, που την μετέδιδε στους μαθητές του με το μοναδικό του τρόπο. Αυστηρός από βαθειά συναίσθηση ευθύνης, σκυθρωπός, γελούσε σπάνια. Ωστόσο, διέθετε ωραίο χιούμορ κι εκεί έβλεπες την ευφυΐα και την ποιότητα του πνεύματός του και … αληθινά μπορούσες να γελάσεις να γελάσεις κι εσύ.

Αυστηρή κι εγώ με το δικό μου τρόπο. Συγκρούστηκαν πολλές φορές οι αυστηρότητές μας. Άλλης υφής η δική του και άλλης η δική μου, ήταν επόμενο να συγκρουσθούν.

Λάτρεις και οι δυο του κλασικού ελληνικού πνεύματος που ο καθένας το πρόφερε από τη δική του οπτική γωνιά και με τη δική του στάση. Ωστόσο, ήταν απόλυτα κατανοητό και από τους δυό μας ότι, από τη θέση που κατείχαμε ο καθένας υπηρετούσαμε τον ίδιο σκοπό, την Παιδεία. Και είχαμε σεβασμό στο σοβαρό αυτό λειτούργημα, την Παιδεία! Γιατί γνωρίζαμε καλά ότι είναι ο σοβαρότερος αναπλαστικός, αναμορφωτικός μοχλός του παιδιού που ταχθήκαμε να υπηρετήσουμε. Αυτό μα ένωνε.

Υπήρχε ανάμεσά μας και εκτίμηση και αγάπη – πέρα από τα φαινόμενα – και οφείλω να ομολογήσω ότι πόνεσα πολύ, όταν έφυγε από τη ζωή ο Γαβριήλ Παπαθεοφάνους, η ξεχωριστή αυτή φυσιογνωμία της Παιδείας μας. έτσι πρόωρα. Έκλαψα τότε. Είχε πολλά να προσφέρει ακόμα, γιατί εκτός από εκπαιδευτικός ήταν και καταρτισμένος από ιστορικό – αρχαιολογικό είδος συγγραφεύς. Εκτός από πλήθος ομιλιών, έχει γράψει ένα βιβλίο για το «Ασκληπείον της Κω» σε άψογη, απλή, καθαρεύουσα. Ένα βιβλίο κατατοπιστικό που προσφέρει πολλές ιστορικές μαρτυρίες.

Ναι, είχε πολλά ακόμα να προσφέρει ο Γαβριήλ Παπαθεοφάνους εκτός από εκείνα που προσέφερε στα ελληνικά γράμματα και στη διατήρηση της ελληνικής ψυχής που βρισκόταν κάτω από το πέλμα του ανατολίτη και δυτικού κατακτητή.

Έμεινε ακέραιος Έλληνας, άψογος εκφραστής της ελληνικής γλώσσας που σήκωνε τον πολιτισμό μας και την ψυχή μας. έμεινε βάθρο παιδευτικό μέχρι την τελευταία του πνοή.

Τον θυμάμαι με πολλή αγάπη τον Γυμνασιάρχη μας, που πρώτος άνθρωπος Κώος Δωδεκανήσιος με καλωσόρισε στην αποβάθρα του μικρού λιμανιού της Κω.

Η ανωνυμία είναι το καλύτερο κρησφύγετο δειλίας και χυδαιότητας!
Σχόλια 0

Πρόσθεσε ένα σχόλιο

× ExpImage

ΕΞΟΔΟΣ